terug



Een vrouw is geen afvalbak!

(over de kunst van het beminnen)


Uit onderzoek* is gebleken dat veel mensen in deze periode vinden dat een vrouw altijd seksueel beschikbaar zou moeten zijn voor haar mannelijke partner. Men vindt dat zij altijd klaar zou moeten staan zodra de lust van de man hem op een punt van spanning heeft gebracht waarin het lozen van natuurlijke stoffen kennelijk onvermijdelijk is geworden. Een vrouw wordt zo gemakkelijk een soort van seksueel gebruiksvoorwerp dat nog het best te vergelijken is met een afvalbak. Zowel vrouwen als mannen kiezen er voor om vaak op deze manier met elkaar om te gaan. Over deze omgangsvorm gaat dit artikeltje.

Waarom mannen door gaan met dit gedrag is niet moeilijk in te zien. Wanneer een man zijn lusten wil uitleven en een vrouw kan vinden die dit met hem wil delen, kan men dit ervaren als gelukkig zijn. Per slot van rekening is nagenoeg iedereen op de een of andere manier op zoek naar persoonlijk geluk en velen denken dit op deze manier te kunnen bereiken. Dat het voor een vrouw vernederend is om als seksuele afvalbak te worden gebruikt, dringt bij veel mannen eenvoudig niet echt door. Bovendien klagen vrouwen hier betrekkelijk weinig over om allerlei redenen. Hierdoor wordt deze rolverdeling in stand gehouden en raakt iedereen hieraan gewend. Veel vrouwen hebben geleerd dat zij hun mannelijke partner tevreden moeten stellen op het gebied van seksualiteit. Er wordt kennelijk van haar verwacht dat zij er mooi uitziet en aantrekkelijk is en zal blijven. Een werkelijk succesvolle vrouw weet haar man te inspireren tot seksualiteit en verdient daarmee de volle aandacht van haar man, zo is voor velen nog steeds het uitgangspunt. Of er wederzijdse genegenheid is of niet, doet in praktijk vaak weinig ter zake. Als de man geïnspireerd wordt tot seksualiteit door de vrouw, hebben beiden vaak het idee dat het in hun onderlinge relatie goed gaat.

Veel vrouwen hebben de grootste moeite om zichzelf niet als afvalbak te laten gebruiken voor de seksuele behoeftebevrediging van hun mannelijke partner. Angst om het niet goed te doen en afgewezen te worden speelt hier vaak een belangrijke rol. Een andere factor is de oude gewoonte van veel vrouwen om bewust of onbewust te reageren op wat er van hen wordt verwacht door hun partner en dit dan maar zo goed mogelijk in te vullen. Iedereen wil immers graag aardig gevonden worden en dit wordt meestal het best bereikt wanneer men doet wat de ander graag wil. Veel vrouwen hebben blijkbaar nog steeds niet geleerd om hun grenzen aan te geven op het gebied van seksualiteit. Weerbaarheidstraining op dit gebied zou daarom veel kunnen bijdragen aan het aanleren van normen en waarden die beter aansluiten bij de wijsheid van de ziel dan nu gebruikelijk is. Innerlijk voelen veel vrouwen heel goed aan dat zij zichzelf vaak laten misbruiken zonder al te veel verzet maar om dit openlijk bespreekbaar te maken met vriendinnen of met hun partner is in praktijk voor velen nog steeds een lastig punt. Ondanks krachtige inspanningen van organisaties als de Rutgers Nisso Groep* is er meer nodig aan onderwijs en training op dit voor velen zo lastige gebied. Hoe kun je grenzen aangeven, zonder spelbreker te zijn? Hoe kun je leren om anders en beter met begeerte om te gaan? Dat zijn vragen die in dergelijke workshops besproken zouden kunnen worden.

Wanneer iemand werkelijk een betere minnaar zou willen worden en daarom de klassieke voorschriften uit de tantra wereld gaat bestuderen, zou al gauw duidelijk worden dat respect voor elkaars geest en lichaam één van de eerste voorwaarden is om met succes te kunnen beginnen aan het beoefenen van de kunst van het beminnen. Met enige oefening kan men leren de eigen begeerte energie beter te herkennen en in betere banen te leiden. Vooral mannen zouden zich moeten bekwamen op dit gebied, om zo geleidelijk een betere minnaar te kunnen worden. Zelfs wanneer mannen er slechts gedeeltelijk in zouden slagen om hun begeerte energie onder controle te krijgen, dan nog zou iedere poging in die richting ongetwijfeld bijdragen aan een grotere waardering voor hen als minnaar. Hun geliefden zouden hen dus enthousiast aan moeten moedigen om zich op dit terrein verder te bekwamen en hun begeerte te leren beheersen door de juiste vaardigheden aan te leren. Het bewuster omgaan met dit aspect van het liefdesspel is al een eerste belangrijke stap. Het opstellen van leerdoelen is een gebruikelijke route om vorderingen te maken op een terrein waarop men zich wil verbeteren. Waarom dan deze beproefde methode niet toepassen op de kunst van het beminnen?

Er is vaak nog veel te doen voordat partners elkaar benaderen vanuit wederzijds respect en genegenheid, waarin men het goddelijke in elkaar probeert te blijven herkennen en te blijven eren tijdens het liefdesspel. Vrouwen zouden hun grenzen beter moeten bewaken en mannen zouden hun begeerte in betere banen moeten leiden, voordat men elkaar werkelijk kan ontmoeten als goddelijke wezens in een stoffelijk lichaam. Door hier bewuster mee om te gaan kan alvast een eerste stap in deze richting worden gezet. Een volgende stap bestaat eenvoudig uit oefening zoals alles wat aanvankelijk moeilijk is oefening nodig heeft. Een oud en wijs spreekwoord wijst ons ook hier de weg namelijk oefening baart kunst.


O.V. Linder


*Rutgers Nisso Groep