Waar het in principe op neerkomt is eenvoudig: we kunnen er over nadenken dat het menselijk wezen is gevormd uit twee delen, als twee gelieven die elkaar omhelzen, het ene en het andere, en als het samenkomt dan is het menselijk wezen Heel. Het zijn de twee stromen die in de mens leven.

Het denken en het gevoel.

We zouden ook kunnen zeggen de spiegel, het symbool van zelfkennis, als het één daar is, en begrepen is, is het ander daar en ook begrepen en samen één.

De eenwording van Stof en Geest.

De eenwording van lichaam en Ziel.

En de eenwording van mens en God.

Dit is de Wedergeboorte.

Dan zijn we in staat om te zien dat alles één is, dat alles één wezenlijk onderdeel is van ons leven. Alles streeft naar eenwording, alles streeft naar vereniging.

Dan kunnen we er over nadenken dat er de gedachte is dat er een verbond gesloten dient te worden tussen de twee machten:

het Licht en de duisternis, het leven en de dood.

Alles streeft naar eenwording.
Hier op aarde, in het Universum, en het Heelal, de Kosmos.
Het Onbenoembare laat ons in haar gulheid alles meemaken en laat ons zelf onze beslissingen nemen en laat ons zelf onze eigen verantwoordelijkheden uitvinden.

Ja, je hebt wel wat gehoord of gelezen zoëeven… en toch ook weer niet, want er was niets vreemd aan. Alles was volkomen normaal en je zou er zelf ook opgekomen zijn. Je kunt het leren, je kunt het tot je nemen uit boeken, uit lezingen, maar het is toch dat wat anderen aan je overdragen. Maar begrijp dat de innerlijke waarden in jezelf eigen gemaakt moeten worden. Daar ga ik niet over.
Dat is iets dat zich in jouw innerlijk afspeelt, al naar gelang het bewustzijn dat jij hebt, dus met andere woorden: jij hoort wat je begrijpt.

Als je innerlijk gerijpt is zal het de woorden begrijpen, ondanks de eenvoud van de woorden en de eenvoud van de zinnen die voor iedereen bestemd zijn.

Weet dat het innerlijk leven zich bevindt in jou zelf, en dat het onzichtbaar voor anderen is, geen vorm heeft maar zich beweegt in tijd en ruimte.

Als de mens zich werkelijk bevrijd van alle beperkingen in zijn denken dan ziet hij dat het denken geen beperkingen kent en dat het gordijn naar de Astrale wereld niet bestaat, net zoals ook de afstand naar de Kosmos niet bestaat.

Het is ook niet niets hè, als je steeds gehoord hebt dat de dingen op die manier gingen en nu hoor je ineens dat het anders kan. Maar je voelt in jezelf dat dit het was waar je al die tijd opgewacht had niet waar?
Steeds wist je dat er meer was, dat er meer is.
Dat dit het leven toch niet kan zijn wat je steeds meemaakte, maar dat er onverklaarbare dingen zijn. Nou eigenlijk is niets onverklaarbaar, alles is verklaarbaar, alleen niet op de rationele wijze, want dan kom je tot de ontdekking dat de dingen helemaal niet altijd verklaarbaar zijn en dan komt de gedachte zo op: hm, daar hou ik niet van en daar hou ik mij niet mee bezig hoor, ik sta met beide benen op de grond…

Terwijl je nu heel goed weet dat als je beide benen werkelijk op de grond staan, je vaste grond onder de voeten hebt - je dan in het Licht staat.

Als jij denkt dat je met je beide benen op de grond staat, zweef je in werkelijkheid, want je hebt je ego, je illusies nog niet losgelaten.
En die zorgen ervoor dat je denkt dat je vaste grond onder de voeten hebt, maar het is niet waar, je zweeft niet alleen, je laat je met alles meevoeren. Of het andere uiterste: je gaat helemaal mee in allerlei eigenaardige meningen en verlies je jezelf ook op die manier.

Maar een simpele gedachte, enige eenvoudige gedachten gemaakt in de eenvoud van het liefdevolle denken en je bent al op de juiste weg, dan zie je dat alle onverklaarbare dingen wel degelijk verklaarbaar zijn, en ook meerdere wijze van uitleggen in zich kennen. Want het één zit altijd vast aan het andere.
Het hangt van je bewustzijn af wat je denkt, waar je aan toe komt, en wat je aan kunt om als waarheid te beseffen.
Daar heb je niemand voor nodig, je hebt alles al in huis om het maar eens zo te zeggen.

Soms krijg je zomaar van iemand een zin mee waar je weer verder mee kunt. Soms zit je vast in je denken en je blijft eigenlijk maar steeds nadenken hoe en wat en je bekijkt de gebeurtenis van verschillende kanten. Dan hoor je ineens iets en dat is nou precies dat wat je nodig had om verder te komen en verder te gaan in je denken.

Nu ik het daar toch over heb, en ja, toch vaker gezegd, je kunt een boek openslaan en je krijgt het antwoord precies op die bladzijde. Een antwoord of iets waar je wat aan hebt om over na te denken. Zo zie je dat alles met elkaar in verbinding staat. Dat er een grote dirigent ergens in het Universum is, die de dingen stevig in de gaten heeft. Zelfs die ene zin die voor jou bestemd is zal tot je komen.
Heb je er wel eens bij stil gestaan hoe dat allemaal in elkaar steekt? Wat een organisatie!!
Zo is er geen enkele organisatie of computerprogramma op aarde die dit kan evenaren.

En dan kun je bedenken dat er mensen zijn die denken dat alles toeval is. Dat de dingen zo maar gebeuren en dat er geen onderlinge samenhang is. Het lijkt mij een arrogante gedachte om te denken dat je het op die wijze juist hebt.
Toch hebben we allemaal zo gedacht, niemand uitgezonderd, we waren het ons niet bewust dat we anders konden denken. En zo zijn wij mensen steeds maar weer verder geëvalueerd in ons bestaan. En ja, we mochten er zo lang over doen als wij zelf wilden.
We kregen alle vrijheid om er van alles bij te halen. En we konden er over nadenken zoals wij wilden.

Maar eens worden wij wakker.
En zie hoe het belang is van één persoon, van één mens die wakker wordt. Zie de uitstraling van die ene mens, anderen kunnen daar ook hun voordeel mee doen. Het is als een rimpeling op het water, mensen voelen onbewust een Liefdetrilling en wensen zich dat ook, en zo op deze wijze komen er meer en meer mensen mee in aanraking en is de wens om ook in die Liefdetrilling te komen.

Hoe we ons leven ook geleefd hebben, wat we ook gedaan hebben: we kunnen altijd opnieuw beginnen met ons denken. We kunnen ons altijd verbinden met die frequentie, met die Liefdefrequentie. Dat is al voldoende om uit een boel narigheid te komen.

Langzamerhand begrijpen dat er mensen zijn die de verantwoording voor hun eigen daden dienen te nemen. En als dat gevoel al begrepen is, ligt er een weg open. Als mensen begrepen hebben van hun fouten dan zal dat begrijpen de basis zijn voor het nieuwe denken.
We staan aan de vooravond van een zelfstandig denken.

We kunnen ons realiseren dat in deze nieuwe tijd, en de nieuwe tijd is allang aan de gang, dat er geen tijd en ruimte meer voor de oude tijd is. Het oude denken houdt op te bestaan.
Zal het oude denken wel willen blijven bestaan dan zal het toch op de een of andere wijze vernietigd worden.
En wat dat betreft kunnen we de situatie van het geld, van banken enzovoorts in deze dagen aan ons voorbij zien trekken.
We zien dat dit oude denken vernietigd zal worden, en we zouden dan ook kunnen zeggen dat dit oude denken door het nieuwe denken vernietigd zal worden.

Mensen komen in opstand tegen de hebzucht van zo velen die in dit oude denken vastzitten.
Niet om die mensen dwars te zitten om hun denken, of dwars te zitten in hun hebzucht meer en meer te willen hebben, maar om een veel dieper gevoel bij de mensheid.

Het gevoel dat het een gevaar oplevert voor het nieuwe denken. Een gevaar voor het hogere bewustzijn, een gevaar voor geestelijk en karmisch en goddelijk handelen.

Omdat het een gevaar is voor alle mensen van goede wil.

Maar vooral omdat dit oude denken, het hebzuchtige, egotrippende, eergevoelige denken een gevaar oplevert voor de hele astrale wereld. Mensen leren allengs meer zelf verantwoordelijk te zijn voor hun leven en zien dat anderen alles pakken wat ze te pakken kunnen krijgen.
Dit nemen ze niet meer en het is in de wereld te zien.

Wij dienen te beseffen dat geld een energievorm is, die gestuurd en gebruikt kan worden, in plaats van te heersen en door een enkeling in volledige hebzucht in bezit genomen kan worden.
Het kan wel allemaal, want zo gezegd: wij leven op de planeet van de vrije wil. Maar deze wijze van leven wordt niet meer geaccepteerd door de mensheid. En mensen komen hiertegen in opstand.

Voor de mensen die nu veel, heel veel geld verliezen kan het een zege zijn om hun leven weer op de rails te krijgen. Om weer terug te gaan naar waar het allemaal om gaat. Door met het leven om te gaan en de verantwoording voor de simpele dingen te nemen en zelf het leven weer in eigen hand te nemen, in plaats anderen als slaaf te laten gebruiken.

En te denken dat hun manier van leven de enige juiste manier van leven is, dus de oude manier van denken, dat dit de top van het bestaan is: je alles kunnen veroorloven, want anderen verdienen daar toch ook aan, en ja, alles is wel van jou… Maar hoe meer je hebt, hoe mee je kunt verliezen.

We kunnen er aan denken dat zelfgenoegzaamheid je tegenhoudt om een leven vol vrede en liefde te leven, dus met andere woorden het is goed dat er gebeurt op deze wereld wat er gebeurt.

Voor iedereen is een leven vol vrede en Liefde weggelegd, dus zal er op een andere wijze hen dit leven aangereikt worden. Door met het leven om te gaan en de verantwoording te nemen geef je de ziel de mogelijkheid om zich in het lichaam te spiegelen en zich te ontwikkelen.

In dat geval is het wel aardig om het volgende te citeren:

Als rijkdom verloren is, is niets verloren
Als de gezondheid verloren is, is er iets verloren
Als een karakter verloren is, is alles verloren.

Door de inzichten tot je te willen nemen, en het denken op een ander plan te willen zetten, dus de dingen vanuit vele perspectieven te willen bekijken zal er aan de mens meer geopenbaard worden. Net zoals ik daarstraks zei, iets wat je ‘toevallig’ van iemand hoort.
De Liefde zal zich dan openbaren op die eigenaardige – zou je kunnen zeggen – wijze, maar dan ook wel pas als de mens er zelf naar toe gaat, als de mens zich daarnaar toe richt.

Voor die tijd lijkt het gordijn gesloten, lijkt de kennis niet tot hem te komen, en lijken de inzichten niet begrepen te worden, lijkt het alsof er wartaal gesproken wordt. En lijkt het alsof die mens die de inzichten doorgeeft niet meer weet waar hij of zij het over heeft.

Maar het gordijn is dan gesloten. De kennis komt niet binnen.

Is dit op zich niet heel bijzonder?
Daar kunnen we dankbaar voor zijn, dat de dingen op een onzichtbare wijze geregisseerd worden.
Wij hoeven daar niets aan te doen.
Het gaat allemaal vanzelf.

Zie je dan ook dat je je niet druk hoeft te maken over van alles? Alles komt op de juiste tijd naar je toe.
Op het juiste ogenblik, op de juiste plaats en met de juiste mensen.

Jij bepaalt in ieder opzicht.
Hoe jij bent, wat jij bent, maar vooral wat je denkt.
Wat je denkt straal je uit.
Die onzichtbare stralen die jij uitstraalt maken jouw toekomst.
En laten bepalen met wie jij in aanraking komt, wie er op jou afkomen.

Maar waar het om gaat is dat ik je verzoek om uit al deze woorden die tot je komen die kennis ophaalt die op dit moment bij jou hoort, dus de woorden die jou aanspreken zullen je verder helpen op je weg. Veel zal vooreerst niet begrepen worden, maar laat dat los, want er zal je steeds maar meer gegeven worden en steeds meer zul je herkennen en begrijpen.

Maar we dienen ontzettend alert te zijn en te blijven.
Wat horen we, blijven we bij ons zelf, laten wij ons meeslepen, hebben we nog ‘eer’, ego dus, waardoor we in een waan leven… zijn we wel zo goed als we dachten.

We dienen vooral alert te zijn. Alert op wat er tot ons komt, en vooral alert op onze eigen gedachten. Alert zijn dat we geen destructieve gedachten toelaten.

Maar ook steeds zul je horen: geloof nooit iets voordat je het zelf hebt onderzocht. Je kunt luisteren, maar laat alles gewoon weer los, probeer niets te onthouden en laat los. Er komt een moment in je leven dat je het als vanzelf uit het diepste van je zelf naar boven laat komen. En dan weet je dat die inzichten goed waren en dat je er mee kunt werken, mee aan de slag kunt en ze kunt verwerken in je eigen denken.

Voel in je denken en weet dat je denken een onzichtbare vorm heeft.
Want als je denkt kijk je zonder ogen.
Net als in de Astrale wereld, dan kun je kijken zonder ogen, je ogen heb je daar niet nodig, alles wat je denkt zal aan je verschijnen.
En zul je zien.

Maar op deze Aarde gebruikt men de ogen, men ziet de Astrale wereld dan niet meer, het gordijn is gesloten. Hier op aarde ben je in staat om, na de Wedergeboorte, met gesloten ogen in de Astrale wereld te kijken, om in deze twee werelden te kijken en te leven.

En ook deze werelden streven naar eenwording.

Dan begrijpen we maar een klein beetje bij benadering de orde die er in het Universum heerst. Het lijkt chaos, maar in alles ligt orde, in alles ligt een Plan om de eenheid in de dingen tot stand te brengen. Onze Aarde, wij mensen maken daar ook deel van uit.

Maar omdat we zo met onze kleine gedachten bezig zijn, zijn we niet in staat om het grote geheel te beschouwen. Wij mensen zijn zo met onze illusies bezig, we denken het allemaal te weten en we kunnen maar geen afstand van ons ego doen. We hebben de illusies in ons denken laten leven en we dienen ze via ons denken ook weer te laten gaan.
Die illusies die wij met ons menselijk denken in leven hebben geroepen zijn een ijdel spel van onze eigen onvermogens. We geven er een veel te groot gewicht aan en wentelen ons er in, het voelt als vertrouwd en kunnen het maar niet los laten.

Gelukkig komen er dan de gebeurtenissen op ons af die ons doen realiseren dat er een andere wijze van leven mogelijk is…. Juist die pijnlijke gebeurtenissen die precies bij ons horen, juist op dat moment in je leven, juist op dat moment van de dag, op die plaats.

Juist op die plaats: het zorgde er voor dat jij precies op dat moment daar was waar je moest zijn. Een gebeurtenis die precies bij jou past.
Als je de gebeurtenis begrepen hebt, het lijden begrepen hebt, en losgelaten hebt, en daar mag je zo lang over doen als je zelf wilt, kun je het overzicht zien.

Het geweldige overzicht met het inzicht dat het voor jou ook bestemd was. Zie je de enorme organisatie om dit alles te organiseren?

Dat gaat allemaal vanzelf.

Zie je hoe prachtig alles geordend is? Zie je ook dat je het waarschijnlijk niet zo leuk vindt om die gebeurtenissen te ondergaan? Maar zie je ook dat die gebeurtenissen als een geschenk voor je neergelegd werden? Opdat jij er mee om kon gaan, zodat jij van je ego af kan komen, van je illusies af kan komen.

Maar laten wij ons realiseren dat alles dat van het Onbenoembare komt geordend is.

Dan heb je die gebeurtenis begrepen, en ga je je met je gedachten hergroeperen en ben je een stukje gegroeid in je besef hoe het leven in elkaar zit.

De ervaring is begrepen, en losgelaten.

En jij bent alweer een stukje verder op je weg gekomen en ben je dan in staat om je een stukje onafhankelijker van een ander te maken.

Het Onbenoembare dus, dat niet manlijk of vrouwelijk is, het Onbenoembare dat geen onderscheid maakt tussen manlijk en vrouwelijk, of huidskleur of leeftijd – het Onbenoembare dat Liefde IS maakt geen onderscheid – het gaat om het bewustzijn van de mens.

Plato heeft gesproken over de Tweede Openbaring der Godheid, en dat is
de nederdaling van de mens Jezus op deze aarde

en in deze tijd het Christusbewustzijn, het Christusbewustzijn of zo je wilt het Boeddhabewustzijn of het Osirisbewustzijn.

De opstanding die zal betekenen dat de mens zich zal ontdoen van de illusies – van het ego.

Als de illusies de aarde nog beheersen dan is het hoger bewustzijn nog niet bereikt, maar nu in deze tijd zal het hoger bewustzijn de illusies van de aarde werkelijk niet meer laten beheersen, maar zal het ons dienen om tot een evenwicht op aarde te komen, tot harmonie te komen.

De Energie die nu op de Aarde naar ons toekomt geeft ons de gelegenheid om zelfkennis aan ons zelf te geven, aan te reiken.

En zelfkennis is in feite Godskennis.



Dit was een Yhra-lezing in spreektaal opgeschreven en mocht je e.e.a. door willen geven, graag met bronvermelding, waarvoor ik je dank.

Yvonne P.E. Hagenaar-Ratelband
Yhra2009@hotmail.com
www.yhra.nl
Deze lezing is gegeven in Castricum, 21 februari 2013.
En is eerder ook uitgesproken als radiolezing.
Overzicht van alle 220 radiolezingen van Yvonne