De oude kracht

terug	DE OUDE KRACHT Het foldertje vertelt: Cerridwen Celtic Healing is anders dan alle andere healingsystemen. Het werkt met zeer oude krachtige Keltische energieën: "De Oude Kracht." Het is een gecombineerde healingstraal van Kosmische energie (Celtic Healing) en de energie van Moeder Aarde, de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur (Cerridwen). Cerridwen is de wijze Moeder Aarde Godin uit de Keltische mythologie. Zij symboliseert de transformerende en 'healende' kracht in de natuur en in onszelf. Tijdens de inwijding in "De Oude Kracht" van dit systeem, Cerridwen Celtic Healing, wordt je eigen innerlijke wijsheid weer in trilling gebracht. Hierdoor krijg je de mogelijkheid kennis te maken met onverwerkte stukjes, die in de diepte van lichaam en geest verborgen liggen en ontdek je ten diepste wie jij eigenlijk bent. Cerridwen brengt je terug naar je eigen innerlijke Bron van Wijsheid: The Cauldron of Wisdom, de Graal van je hart. Wanneer er balans ontstaat tussen je positieve en negatieve kanten, je mannelijke en vrouwelijke kant, jouw aarde, water, lucht en vuur, word je een vollediger mens, bewust levend in het hier en nu. Dan ben je een krachtig healingkanaal voor de energie uit de Bron van Al wat is. Alles is voortdurend in beweging en aan verandering onderhevig. Zo komen er ook steeds nieuwe energieën, trillingen vanuit de Kosmos, de Goddelijke Bron tot ons. Cerridwen Celtic Healing werkt met een nieuwe energie en op een nieuwe manier met Oude Wijsheid om al het bestaande te transformeren. "De Oude Kracht" geeft je de bouwstenen om een nieuw voertuig van Licht te worden op jouw eigen unieke wijze. Je zult je omgeven voelen door een cirkel van beschermend Licht. "De Oude Kracht" is een prachtige Liefdesenergie, die vanuit de sferen van Licht aan ons wordt doorgegeven. Het is een transformerende, scheppende Kracht die intens diepe vrede en innerlijke rust zal brengen, wanneer je bereid bent aan jezelf te werken en de volledige verantwoording aanvaardt voor je spirituele groei en ontwikkeling. Cerridwen Celtic Healen is heel worden in jezelf om van daaruit een ander te kunnen healen. Volledig vanuit je eigen intuïtie en inspiratie healen met je hele Wezen, met gebruik van je handen, je stem en gedachten. Cerridwen Celtic Healer zijn betekent werken als transformator bij het doorgeven van de energie van het Leven en de ander begeleiden naar het centrum van zijn/haar eigen levenscirkel: zijn/haar diepste zelf. Door jezelf één te voelen met Al wat is, de vier elementen in jezelf, kun je de ander 'aanraken' en zijn/haar levensenergie activeren op alle niveaus (lichaam, verstand, gevoel, spiritualiteit). Werken met deze energie "De Oude Kracht" betekent de cirkel van jezelf healen en hierdoor alles en iedereen om je heen. Het verder in ditzelfde foldertje beschreven cursusprogramma zal ik de lezer besparen, Maar wel lijkt het me zinnig om iets te vertellen over degene die zich het Healingkanaal voor Oude Wijsheid noemt. Loes Vlugt was - na een gedegen opleiding te hebben ontvangen van diverse Reiki-masters in Nederland en Amerika - vele jaren werkzaam als Reiki-/Seichemmaster. Hieruit groeide ze door tot Energy Master. Ze voltooide de opleiding bij The National Federation of Spiritual Healers in Engeland en ontplooide zich tot spiritueel genezeres. Ze maakte reizen naar Engeland, Wales, Schotland en Ierland om de Keltische traditie te herontdekken. Ze verbleef op de Oude Krachtplaatsen in Glastonbury, Avebury, Stonehenge, Newgrange, Stanton Drew en Callanish, waar ze inwijdingen en scholing ontving. Hierbij werd ze vanuit haar innerlijk geleid door de Oude Meesters van Wijsheid, Licht en Liefde (Ascended Masters). Zo ontving ze de kennis en het vermogen om "De Oude Kracht" door te geven tot heelwording van de mensheid. Een andere folder, die mij door Loes werd toegestuurd, nadat we telefonische contact hadden gemaakt, maakt kond van een healingavond van De Lichtcirkel, die in het Isle of Avalon, van waaruit Loes werkt, maandelijkse bijeenkomsten houdt. "Een mooie gelegenheid om kennis te maken met "De Oude Kracht", zei ze daar toen o.a. over. En vanavond ga ik dat doen. Waarom? Ik had al heel wat gehoord, gezien en aan den lijve ervaren van healingmethodes, trillingen, energie, synchroniteiten, de vier elementen, de kracht van Moeder Aarde, de tot standkoming van manifestaties, de Natuurwet en meer. Als je niet in aanraking bent geweest met minstens drie van de genoemde zaken, denk ik niet eens dat het in je hoofd zou opkomen om te gaan. Voor mij waren er misschien wel meer dan deze acht redenen. Healingmethodes Als leerling, die graag proefondervindelijk onderwijs geniet, leek deze methode van alle andere, die ik in het verleden theoretisch leerde kennen, een voor mij haalbare en ook zeer aantrekkelijke. Waarom haalbaar? Ik ben rolstoelgebonden en het gebrek aan mobiliteit, dat o.a. daar het gevolg van is, heeft me tot nu toe weerhouden van de beslissing om ook te gaan leren healen. Daarnaast sprak tot nu toe geen methode me zo aan als deze. Ik kreeg hem ook zo gek aangereikt. Op een tocht, die ik anders zelden maak. Buiten is mij vreemd aan het worden. Maar behalve vreemd als in: eng, is het ook steeds een Richtingaanwijzer gebleken. Steeds als het tijd voor me was om iets nieuws aan te pakken in de afgelopen jaren, dan lag de sleutel daar naartoe ergens buiten op me te wachten. Mijn tocht dit keer voerde langs de bibliotheek waar ik dit foldertje samen met talloze andere mee naar huis nam. De andere folders zijn hun weg in het recycletraject allang weer begonnen, maar het CCH-foldertje bleef. Trillingen James Redfield was niet de eerste die over trillingen schreef. Al duizenden jaren geleden werden de trillingen verstaan en gebruikt. Bij iedere manifestatie, van gedachte tot gebouw, komen trillingen tot stand en worden weer trillingen aangeheven om iets anders te manifesteren. Het idee, dat mijn trillingsniveau, -getal of -snelheid aangepast kan worden door of via zoiets als "De Oude Kracht", vind ik op zijn minst een onderzoekje waard. Energie Alles is energie zoals alles trilling is. En energie kan worden aangewend in samenhang met een andere energie of trilling ter heling. Net zoals kruiden in verschillende samenstellingen of alleen gebruikt een remedie kunnen worden en dat eigenlijk al waren in de ogen van 'vroede heksen'. Ja, lach er maar om. Vanavond kan ik wellicht een tipje van de sluier trillen. Want ik wil erachter zien te komen hoe energie in deze methode kan worden gebruikt ter heling. Synchroniteit of gestuurd toeval. Ik wist meteen, dat de ontdekking van deze folder een gestuurd toeval was. Gestuurd door wie? Door mijzelf of deze naamgenoot, wier naam ook nog met dezelfde voornaam- en achternaamklanken begon. Dit kon gewoon geen ongestuurd toeval zijn. Toch...? Vanavond zal ik zien waar deze synchroniteit me heenvoert. Pure nieuwsgierigheid, geactiveerd door de magneet die Loes Vlugt heet. De vier elementen Dit sprak mijn hele wezen aan, leek het wel. En is natuurlijk ook zo. Als mens, als dier, zijn we uit deze vier elementen opgebouwd. Maar het lijkt soms wel of ik, of de meesten van ons, meer respect tonen voor het ene element dan voor het andere. Laat ik voor mezelf spreken. Ik voel me vaak uit mijn evenwicht. Het is natuurlijk prettig om daar niet alleen in te zijn. Gedeelde smart kan tenslotte halve smart worden. Maar dat zou alleen maar mogelijk zijn als het merendeel van de mensen erkent uit balans te zijn en daar verandering in wil brengen. Manifestaties Deze gang langs Cerridwen Celtic Healing, de rapportage ervan, de uitkomst (als er tenminste sprake is van een uitkomst die ik weet te beschrijven) dit alles zie ik voor mezelf als een manifestatie die ik graag met anderen wil delen. Natuurwet Tenslotte is het misschien wel wenselijk als ik in dit alles enigerlei natuurwet ontdek. Tot morgen. In de Lichtkring Samen met Fred ga ik er naar toe. "Wat doen we nou als daar straks allemaal kale mannen in pakken met grote stropdassen blijken te zitten?" vraag ik hem. "Dan weten we dat we in de verkeerde vergadering zitten", is het antwoord. De Lichtkring wordt gehouden in het gebouwtje van een speeltuinvereniging. Een zware deur verleent ons toegang. Op mijn aarzelende vraag of dit de Cerridwenavond is, wordt instemmend en uitnodigend geknikt door iemand, die hier vast meer is geweest. Hij ziet er in mijn bevooroordeelde ogen uit als een echte healer, is niet in pak, niet kaal en draagt geen grote stropdas. "Kom binnen", voegt hij nog aan zijn welkom toe. Onze jassen komen aan de gefiguurzaagde kinderkapstokjes in de hal te hangen. In de deuropening reikt een vrouw van middelbare leeftijd ons de hand. "Ik ben Trees", zegt ze. Niet veel later kom ik te weten, dat Trees en de healer getrouwd zijn. Een andere vrouw komt op ons af lopen. Ze is iets jonger, dan Trees en hoefde niet eens haar naam te noemen. Ik wist zo wel dat zij Loes Vlugt was. We schudden handen. We peilen vanuit onze buik. Ongeziene voelhoorns tasten elkaar af tot we zeker weten. "Kom je ook in de Cirkel vanavond?" wordt mijn aandacht getrokken door een kleine oudere dame. We kijken elkaar aan. Ik stamel iets en knik. "Hier kom je tot rust", zegt de vrouw. "Hier is het Vrede. En dat is nooit weg", vervolgt ze. Wanneer ik hier op wil antwoorden, schieten tranen spontaan in mijn ogen en ik kijk van haar indringende liefdevolle ogen weg. Dat bleef zo die hele avond. Als zij wat tegen me zei, altijd woorden vol aandacht en warmte, schoot ik vol zodra ik haar recht in de ogen keek. En ik vind het nu juist altijd zo 'onderkruiperig' als iemand anders mij niet aan durft te kijken... Na niet al te lange tijd is de cirkel compleet, constateert Loes. Er gaat een knip op de deur en het zaallicht wordt lager gezet. We zijn dan met ons twintigen. De meesten zijn vrouw, op Fred en twee andere mannen na. Op de vloer voor ons heeft Loes een azuurblauw en turquoise kleed uitgespreid. Daarop, in het midden, staat een kaars op standaard. Aan de voet van de kaars liggen Engelenkaarten in een waaiervorm uitgespreid. Aan Loes' voeten staat een grote bel. Voor het officiële deel van de avond begon, heeft de vrouw, die mijn ogen spontaan laat huilen, ons gevraagd om namen in een schriftje te schrijven. Het zijn de namen van de mensen die we straks energie (Licht) wensen te sturen. Zelf schreef ik maar één naam op. Niet teveel. Het zou me kunnen verwarren en dit zou weer ten koste kunnen gaan van het Lichtwerk. Want zo noemt Loes dit. We zijn vanavond allen Lichtwerkers. Een begroeting van vrienden lijkt het als Loes de aanwezigen welkom heet. Toch weet ik, van haarzelf, dat het merendeel van de bezoekers van deze Lichtkringen elkaar niet of nauwelijks kent. Ze begint te vertellen voor welke van de vier elementen ze vanavond speciaal aandacht vraagt. Het is Lucht. "Want in de adempauzes komt alles tot rust. In jou en buiten je om. Als je je op het punt tussen in- en uitademen bevindt, staat alles stil. Dan ben je helemaal in het hier en nu." We doen oefeningen. We halen de adem naar binnen, wachten tot het net niet ondraaglijk is en ademen dan pas weer uit. In de pauzes tussen deze twee handelingen kun je je bewust worden van je menszijn. Hoe dat werd geboren tijdens onze eigen eerste ademhaling - onze kennismaking met Lucht. Want menszijn bestaat uit twee (even belangrijke) componenten: de fysieke en de spirituele component. Het is onmogelijk om als levend mens voor eeuwig de adem in te houden, spiritueel te zijn. Je moet uitblazen. Je moet loslaten zoals je in je op moet nemen. Lucht dicteert ons de eerste Natuurwet. Opnemen en uitstoten zijn even belangrijk. Na dit gezegd te hebben luidt ze de bel. Het geluid trilt tussen ons in en zoekt dan een weg omhoog, en hoger... Niet alleen mijn, maar ieders ogen sluiten zich vanzelf. Loes vervolgt met de ontspanningsmeditatie en vertelt ons van het even grote belang van alle elementen die ons in ons Lichtwerk bijstaan. Ze voert ons verder en verder en vanzelf voel ik me in een stroom. Ik laat me echt raken door de energie, die mij beloofd was. Op dit moment ook beseffend, dat er niets, maar dan ook werkelijk niets is, als ik dat niet wil zien. Dat ik de sleutel tot heling van mijzelf en het Al in handen houd. Dat iets visualiseren eigenlijk niets anders nodig heeft, dan de bereidheid om te zien. (Zou ook dit laatste woord met een hoofdletter willen beginnen, maar besef ineens, dat het veelvuldige gebruik van kapitalen in het beschrijven van spirituele ervaringen niets anders is dan het gebrek aan adequate woorden voor zoiets.) Loes laat ons een waterstraal visualiseren, die over onze nek en schouders loopt en daar alles zuivert. Ze laat ons onze adem sturen naar alle plekken van ons lichaam waar heling nodig is. Met iedere inademing worden we wijder en wijder en hoger en hoger tot we al die plekken samen laten komen in onze kruinchakra. "Je kan het daar voelen tintelen of trekken, maar maak je niet ongerust. We zitten stevig aan onze stoelen verankerd en gaan vanavond niet vliegen." Met mijn lekenbegrip zou ik zeggen, dat ze ons tijdens deze momenten laadde, of liever nog: dat de cirkel op deze manier werd opgeladen, dat dit door ons allemaal samen werd 'gedaan'. "Richt nu je handpalmen op je schoot naar boven." Mijn linkerhand tintelde onmiskenbaar. Er was hier lading in de lucht. "Schrijf je naam, de naam, die je het beste kent, in je rechterhandpalm. Maar nu schrijf je met lichtletters." Na geruime tijd vervolgde Loes: "Herinner je nu de naam, of de namen van degenen die je in het schriftje hebt geschreven. En schrijf die allemaal in lichtletters op je andere hand. Het is even werken, maar daar zijn we hier tenslotte vanavond voor samengekomen." We doen het. "Denk nu aan de Engelenkaarten. Wie van die Engelen ben jij? Kan je dat visualiseren?" klinkt Loes' stem. Ik zie vage vormen, cirkels op of over driehoeken. Stiekem gluur ik tussen mijn wimpers naar de anderen. Ik zit tussen Fred en Trees in. Hoor hen ademen. Hoor het ademen van alle aanwezigen en voel me op een niet nader te omschrijven 'zuiver/veilig'. We zitten allemaal inderdaad nog stevig verankerd aan onze stoelen. De in deze cirkel ontstane energie is niet te zien en slechts te voelen met mijn onontwikkelde andere zintuig, waar men maar liever niet over begint op feestjes. Alle anderen zitten met gesloten ogen in een beschermende cirkel van Licht. Hiér is dus die Vrede, waar die lieve mevrouw het daarstraks over had. Behoedzaam voert Loes ons terug naar het nu. "Als je zo ver bent, kun je je ogen openen en met je tenen wiebelen en over je armen wrijven. Dit was een hele diepe vandaag mensen en je moet goed terug. Anders blijf je zweven. Raak de vloer ook meer even aan om weer contact te krijgen met de aarde." Hierna brengt ze de Engelenkaarten terug in onze herinnering en vraagt ons een kaart van de vloer te kiezen, die het meest op 'onze' engel lijkt. Ik hoef niet lang te zoeken, de bollen in de cirkels liggen vlakbij en Trees raapt de kaart voor me op. Het is de engel van de wonderen. Miracles. Ben ik hier ter plekke getuige van zoiets? Of is dit alles alleen maar inbeelding? Ik voel me nogal licht in mijn hoofd. Pauze Het antwoord op de vraag komt direct. Want gedurende die pauze is mijn rokersbehoefte aan nicotine niet merkbaar. Trees brengt me zoethoutthee en daar komt de oude dame naar me toe. Ze tikt mij aan. "En?' Een antwoord hierop is belangrijk, weet ik. Het maakt voor mezelf duidelijker wat ik hier nu aan het beleven ben. "Er gebeurt wel degelijk iets", gaat ze verder als ik niet meteen het antwoord heb. "Er is hier veel energie", beaam ik dan. "Ja", verzucht ze blij. "Dus dat voel jij ook? Veel mensen zeggen, dat ze niets voelen. Die zeggen dat ze er te nuchter voor zijn. Maar ik ben ook nuchter hoor. En ik voel het wel degelijk." "Die zijn bang", hoor ik mezelf antwoorden. Afstands-healing Na de pauze vormen we een 'Lichtkring' om Licht te sturen naar iedereen waarmee we ons verbonden weten. Loes brengt opnieuw de naam- of namen in onze herinnering, die we in Lichtletters op onze linkerhand hebben gezet. We visualiseren onszelf in de kring van Licht en leggen de hand met de namen tegen ons hart. Ik denk heel intens aan degene, die ik energie wil sturen. Ik denk aan hem en vorm zijn naam geluidloos. Zou dit echt voldoende zijn? Ik weet het niet. Ik weet weinig en toch... "Zo. Dat e-mailtje is verstuurd. Zo simpel", zegt Loes. "Visualiseer nu deze naam in een wervelwind van Licht, gevolgd door iedere naam, die je te binnen schiet en die je wilt verbinden aan het Licht. Als een wervelende stroom verdwijnen dan al die namen in de Bron." Ik visualiseer de namen, die allen als een Lichtkrant naar en in de Kosmos spiralen en als alle namen zijn verdwenen, voel ik me weer vreemd licht in mijn hoofd. We sluiten dit deel vervolgens af met een zgn. Maanmeditatie waarbij we juist omgekeerd ademen van hoe we aan het begin deden. Dus in ademen en dan gelijk de adem weer uitstoten en dit diende herhaald tot we alles hadden losgelaten. We zijn weer helemaal terug. Ik voel me beduusd. Niet echt zeker of wat er zo-even was, er wel echt was. Maar tegelijkertijd ben ik vol vertrouwen, dat het er daadwerkelijk was. Alles kan altijd kan ontstaan als we/ik mijn wantrouwen jegens het onbekende, hierdoor zo vaak verguisde, laat vallen. Loes Flendrie april 2002

DE OUDE KRACHT

Het foldertje vertelt:

Cerridwen Celtic Healing is anders dan alle andere healingsystemen.
Het werkt met zeer oude krachtige Keltische energieën: "De Oude Kracht."
Het is een gecombineerde healingstraal van Kosmische energie (Celtic Healing) en de energie van Moeder Aarde, de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur (Cerridwen).

Cerridwen is de wijze Moeder Aarde Godin uit de Keltische mythologie.
Zij symboliseert de transformerende en 'healende' kracht in de natuur en in onszelf.
Tijdens de inwijding in "De Oude Kracht" van dit systeem, Cerridwen Celtic Healing, wordt je eigen innerlijke wijsheid weer in trilling gebracht. Hierdoor krijg je de mogelijkheid kennis te maken met onverwerkte stukjes, die in de diepte van lichaam en geest verborgen liggen en ontdek je ten diepste wie jij eigenlijk bent.
Cerridwen brengt je terug naar je eigen innerlijke Bron van Wijsheid: The Cauldron of Wisdom, de Graal van je hart.
Wanneer er balans ontstaat tussen je positieve en negatieve kanten, je mannelijke en vrouwelijke kant, jouw aarde, water, lucht en vuur, word je een vollediger mens, bewust levend in het hier en nu. Dan ben je een krachtig healingkanaal voor de energie uit de Bron van Al wat is.

Alles is voortdurend in beweging en aan verandering onderhevig. Zo komen er ook steeds nieuwe energieën, trillingen vanuit de Kosmos, de Goddelijke Bron tot ons.
Cerridwen Celtic Healing werkt met een nieuwe energie en op een nieuwe manier met Oude Wijsheid om al het bestaande te transformeren.

"De Oude Kracht" geeft je de bouwstenen om een nieuw voertuig van Licht te worden op jouw eigen unieke wijze.
Je zult je omgeven voelen door een cirkel van beschermend Licht.
"De Oude Kracht" is een prachtige Liefdesenergie, die vanuit de sferen van Licht aan ons wordt doorgegeven. Het is een transformerende, scheppende Kracht die intens diepe vrede en innerlijke rust zal brengen, wanneer je bereid bent aan jezelf te werken en de volledige verantwoording aanvaardt voor je spirituele groei en ontwikkeling.

Cerridwen Celtic Healen is heel worden in jezelf om van daaruit een ander te kunnen healen.
Volledig vanuit je eigen intuïtie en inspiratie healen met je hele Wezen, met gebruik van je handen, je stem en gedachten.
Cerridwen Celtic Healer zijn betekent werken als transformator bij het doorgeven van de energie van het Leven en de ander begeleiden naar het centrum van zijn/haar eigen levenscirkel: zijn/haar diepste zelf.
Door jezelf één te voelen met Al wat is, de vier elementen in jezelf, kun je de ander 'aanraken' en zijn/haar levensenergie activeren op alle niveaus (lichaam, verstand, gevoel, spiritualiteit).
Werken met deze energie "De Oude Kracht" betekent de cirkel van jezelf healen en hierdoor alles en iedereen om je heen.

Het verder in ditzelfde foldertje beschreven cursusprogramma zal ik de lezer besparen, Maar wel lijkt het me zinnig om iets te vertellen over degene die zich het Healingkanaal voor Oude Wijsheid noemt.

Loes Vlugt was - na een gedegen opleiding te hebben ontvangen van diverse Reiki-masters in Nederland en Amerika - vele jaren werkzaam als Reiki-/Seichemmaster. Hieruit groeide ze door tot Energy Master.

Ze voltooide de opleiding bij The National Federation of Spiritual Healers in Engeland en ontplooide zich tot spiritueel genezeres.

Ze maakte reizen naar Engeland, Wales, Schotland en Ierland om de Keltische traditie te herontdekken.
Ze verbleef op de Oude Krachtplaatsen in Glastonbury, Avebury, Stonehenge, Newgrange, Stanton Drew en Callanish, waar ze inwijdingen en scholing ontving.
Hierbij werd ze vanuit haar innerlijk geleid door de Oude Meesters van Wijsheid, Licht en Liefde (Ascended Masters). Zo ontving ze de kennis en het vermogen om "De Oude Kracht" door te geven tot heelwording van de mensheid.

Een andere folder, die mij door Loes werd toegestuurd, nadat we telefonische contact hadden gemaakt, maakt kond van een healingavond van De Lichtcirkel, die in het Isle of Avalon, van waaruit Loes werkt, maandelijkse bijeenkomsten houdt. "Een mooie gelegenheid om kennis te maken met "De Oude Kracht", zei ze daar toen o.a. over. En vanavond ga ik dat doen.
Waarom?

Ik had al heel wat gehoord, gezien en aan den lijve ervaren van healingmethodes, trillingen, energie, synchroniteiten, de vier elementen, de kracht van Moeder Aarde, de tot standkoming van manifestaties, de Natuurwet en meer. Als je niet in aanraking bent geweest met minstens drie van de genoemde zaken, denk ik niet eens dat het in je hoofd zou opkomen om te gaan.
Voor mij waren er misschien wel meer dan deze acht redenen.

Healingmethodes
Als leerling, die graag proefondervindelijk onderwijs geniet, leek deze methode van alle andere, die ik in het verleden theoretisch leerde kennen, een voor mij haalbare en ook zeer aantrekkelijke.
Waarom haalbaar?
Ik ben rolstoelgebonden en het gebrek aan mobiliteit, dat o.a. daar het gevolg van is, heeft me tot nu toe weerhouden van de beslissing om ook te gaan leren healen.
Daarnaast sprak tot nu toe geen methode me zo aan als deze.
Ik kreeg hem ook zo gek aangereikt. Op een tocht, die ik anders zelden maak. Buiten is mij vreemd aan het worden. Maar behalve vreemd als in: eng, is het ook steeds een Richtingaanwijzer gebleken. Steeds als het tijd voor me was om iets nieuws aan te pakken in de afgelopen jaren, dan lag de sleutel daar naartoe ergens buiten op me te wachten.
Mijn tocht dit keer voerde langs de bibliotheek waar ik dit foldertje samen met talloze andere mee naar huis nam. De andere folders zijn hun weg in het recycletraject allang weer begonnen, maar het CCH-foldertje bleef.

Trillingen
James Redfield was niet de eerste die over trillingen schreef. Al duizenden jaren geleden werden de trillingen verstaan en gebruikt. Bij iedere manifestatie, van gedachte tot gebouw, komen trillingen tot stand en worden weer trillingen aangeheven om iets anders te manifesteren. Het idee, dat mijn trillingsniveau, -getal of -snelheid aangepast kan worden door of via zoiets als "De Oude Kracht", vind ik op zijn minst een onderzoekje waard.

Energie
Alles is energie zoals alles trilling is. En energie kan worden aangewend in samenhang met een andere energie of trilling ter heling. Net zoals kruiden in verschillende samenstellingen of alleen gebruikt een remedie kunnen worden en dat eigenlijk al waren in de ogen van 'vroede heksen'.
Ja, lach er maar om. Vanavond kan ik wellicht een tipje van de sluier trillen. Want ik wil erachter zien te komen hoe energie in deze methode kan worden gebruikt ter heling.

Synchroniteit
of gestuurd toeval. Ik wist meteen, dat de ontdekking van deze folder een gestuurd toeval was. Gestuurd door wie? Door mijzelf of deze naamgenoot, wier naam ook nog met dezelfde voornaam- en achternaamklanken begon. Dit kon gewoon geen ongestuurd toeval zijn. Toch...? Vanavond zal ik zien waar deze synchroniteit me heenvoert. Pure nieuwsgierigheid, geactiveerd door de magneet die Loes Vlugt heet.

De vier elementen
Dit sprak mijn hele wezen aan, leek het wel. En is natuurlijk ook zo. Als mens, als dier, zijn we uit deze vier elementen opgebouwd. Maar het lijkt soms wel of ik, of de meesten van ons, meer respect tonen voor het ene element dan voor het andere. Laat ik voor mezelf spreken. Ik voel me vaak uit mijn evenwicht. Het is natuurlijk prettig om daar niet alleen in te zijn. Gedeelde smart kan tenslotte halve smart worden. Maar dat zou alleen maar mogelijk zijn als het merendeel van de mensen erkent uit balans te zijn en daar verandering in wil brengen.

Manifestaties
Deze gang langs Cerridwen Celtic Healing, de rapportage ervan, de uitkomst (als er tenminste sprake is van een uitkomst die ik weet te beschrijven) dit alles zie ik voor mezelf als een manifestatie die ik graag met anderen wil delen.

Natuurwet
Tenslotte is het misschien wel wenselijk als ik in dit alles enigerlei natuurwet ontdek.

Tot morgen.

In de Lichtkring

Samen met Fred ga ik er naar toe.
"Wat doen we nou als daar straks allemaal kale mannen in pakken met grote stropdassen blijken te zitten?" vraag ik hem.
"Dan weten we dat we in de verkeerde vergadering zitten", is het antwoord.

De Lichtkring wordt gehouden in het gebouwtje van een speeltuinvereniging. Een zware deur verleent ons toegang. Op mijn aarzelende vraag of dit de Cerridwenavond is, wordt instemmend en uitnodigend geknikt door iemand, die hier vast meer is geweest. Hij ziet er in mijn bevooroordeelde ogen uit als een echte healer, is niet in pak, niet kaal en draagt geen grote stropdas.
"Kom binnen", voegt hij nog aan zijn welkom toe. Onze jassen komen aan de gefiguurzaagde kinderkapstokjes in de hal te hangen. In de deuropening reikt een vrouw van middelbare leeftijd ons de hand.
"Ik ben Trees", zegt ze. Niet veel later kom ik te weten, dat Trees en de healer getrouwd zijn. Een andere vrouw komt op ons af lopen. Ze is iets jonger, dan Trees en hoefde niet eens haar naam te noemen. Ik wist zo wel dat zij Loes Vlugt was. We schudden handen. We peilen vanuit onze buik. Ongeziene voelhoorns tasten elkaar af tot we zeker weten.
"Kom je ook in de Cirkel vanavond?" wordt mijn aandacht getrokken door een kleine oudere dame. We kijken elkaar aan. Ik stamel iets en knik.
"Hier kom je tot rust", zegt de vrouw. "Hier is het Vrede. En dat is nooit weg", vervolgt ze. Wanneer ik hier op wil antwoorden, schieten tranen spontaan in mijn ogen en ik kijk van haar indringende liefdevolle ogen weg. Dat bleef zo die hele avond. Als zij wat tegen me zei, altijd woorden vol aandacht en warmte, schoot ik vol zodra ik haar recht in de ogen keek. En ik vind het nu juist altijd zo 'onderkruiperig' als iemand anders mij niet aan durft te kijken...

Na niet al te lange tijd is de cirkel compleet, constateert Loes. Er gaat een knip op de deur en het zaallicht wordt lager gezet. We zijn dan met ons twintigen. De meesten zijn vrouw, op Fred en twee andere mannen na. Op de vloer voor ons heeft Loes een azuurblauw en turquoise kleed uitgespreid. Daarop, in het midden, staat een kaars op standaard. Aan de voet van de kaars liggen Engelenkaarten in een waaiervorm uitgespreid. Aan Loes' voeten staat een grote bel. Voor het officiële deel van de avond begon, heeft de vrouw, die mijn ogen spontaan laat huilen, ons gevraagd om namen in een schriftje te schrijven. Het zijn de namen van de mensen die we straks energie (Licht) wensen te sturen. Zelf schreef ik maar één naam op. Niet teveel. Het zou me kunnen verwarren en dit zou weer ten koste kunnen gaan van het Lichtwerk. Want zo noemt Loes dit. We zijn vanavond allen Lichtwerkers.

Een begroeting van vrienden lijkt het als Loes de aanwezigen welkom heet. Toch weet ik, van haarzelf, dat het merendeel van de bezoekers van deze Lichtkringen elkaar niet of nauwelijks kent.
Ze begint te vertellen voor welke van de vier elementen ze vanavond speciaal aandacht vraagt. Het is Lucht.
"Want in de adempauzes komt alles tot rust. In jou en buiten je om. Als je je op het punt tussen in- en uitademen bevindt, staat alles stil. Dan ben je helemaal in het hier en nu."
We doen oefeningen. We halen de adem naar binnen, wachten tot het net niet ondraaglijk is en ademen dan pas weer uit. In de pauzes tussen deze twee handelingen kun je je bewust worden van je menszijn. Hoe dat werd geboren tijdens onze eigen eerste ademhaling - onze kennismaking met Lucht. Want menszijn bestaat uit twee (even belangrijke) componenten: de fysieke en de spirituele component. Het is onmogelijk om als levend mens voor eeuwig de adem in te houden, spiritueel te zijn. Je moet uitblazen. Je moet loslaten zoals je in je op moet nemen. Lucht dicteert ons de eerste Natuurwet. Opnemen en uitstoten zijn even belangrijk.
Na dit gezegd te hebben luidt ze de bel. Het geluid trilt tussen ons in en zoekt dan een weg omhoog, en hoger...
Niet alleen mijn, maar ieders ogen sluiten zich vanzelf.
Loes vervolgt met de ontspanningsmeditatie en vertelt ons van het even grote belang van alle elementen die ons in ons Lichtwerk bijstaan. Ze voert ons verder en verder en vanzelf voel ik me in een stroom. Ik laat me echt raken door de energie, die mij beloofd was. Op dit moment ook beseffend, dat er niets, maar dan ook werkelijk niets is, als ik dat niet wil zien. Dat ik de sleutel tot heling van mijzelf en het Al in handen houd. Dat iets visualiseren eigenlijk niets anders nodig heeft, dan de bereidheid om te zien. (Zou ook dit laatste woord met een hoofdletter willen beginnen, maar besef ineens, dat het veelvuldige gebruik van kapitalen in het beschrijven van spirituele ervaringen niets anders is dan het gebrek aan adequate woorden voor zoiets.)
Loes laat ons een waterstraal visualiseren, die over onze nek en schouders loopt en daar alles zuivert. Ze laat ons onze adem sturen naar alle plekken van ons lichaam waar heling nodig is. Met iedere inademing worden we wijder en wijder en hoger en hoger tot we al die plekken samen laten komen in onze kruinchakra. "Je kan het daar voelen tintelen of trekken, maar maak je niet ongerust. We zitten stevig aan onze stoelen verankerd en gaan vanavond niet vliegen."
Met mijn lekenbegrip zou ik zeggen, dat ze ons tijdens deze momenten laadde, of liever nog: dat de cirkel op deze manier werd opgeladen, dat dit door ons allemaal samen werd 'gedaan'.
"Richt nu je handpalmen op je schoot naar boven."
Mijn linkerhand tintelde onmiskenbaar. Er was hier lading in de lucht.
"Schrijf je naam, de naam, die je het beste kent, in je rechterhandpalm. Maar nu schrijf je met lichtletters."
Na geruime tijd vervolgde Loes: "Herinner je nu de naam, of de namen van degenen die je in het schriftje hebt geschreven. En schrijf die allemaal in lichtletters op je andere hand. Het is even werken, maar daar zijn we hier tenslotte vanavond voor samengekomen."
We doen het.
"Denk nu aan de Engelenkaarten. Wie van die Engelen ben jij? Kan je dat visualiseren?" klinkt Loes' stem.
Ik zie vage vormen, cirkels op of over driehoeken. Stiekem gluur ik tussen mijn wimpers naar de anderen. Ik zit tussen Fred en Trees in. Hoor hen ademen. Hoor het ademen van alle aanwezigen en voel me op een niet nader te omschrijven 'zuiver/veilig'. We zitten allemaal inderdaad nog stevig verankerd aan onze stoelen. De in deze cirkel ontstane energie is niet te zien en slechts te voelen met mijn onontwikkelde andere zintuig, waar men maar liever niet over begint op feestjes. Alle anderen zitten met gesloten ogen in een beschermende cirkel van Licht. Hiér is dus die Vrede, waar die lieve mevrouw het daarstraks over had.
Behoedzaam voert Loes ons terug naar het nu.
"Als je zo ver bent, kun je je ogen openen en met je tenen wiebelen en over je armen wrijven. Dit was een hele diepe vandaag mensen en je moet goed terug. Anders blijf je zweven. Raak de vloer ook meer even aan om weer contact te krijgen met de aarde."
Hierna brengt ze de Engelenkaarten terug in onze herinnering en vraagt ons een kaart van de vloer te kiezen, die het meest op 'onze' engel lijkt. Ik hoef niet lang te zoeken, de bollen in de cirkels liggen vlakbij en Trees raapt de kaart voor me op. Het is de engel van de wonderen. Miracles. Ben ik hier ter plekke getuige van zoiets? Of is dit alles alleen maar inbeelding? Ik voel me nogal licht in mijn hoofd.

Pauze
Het antwoord op de vraag komt direct. Want gedurende die pauze is mijn rokersbehoefte aan nicotine niet merkbaar.
Trees brengt me zoethoutthee en daar komt de oude dame naar me toe. Ze tikt mij aan. "En?'
Een antwoord hierop is belangrijk, weet ik. Het maakt voor mezelf duidelijker wat ik hier nu aan het beleven ben.
"Er gebeurt wel degelijk iets", gaat ze verder als ik niet meteen het antwoord heb.
"Er is hier veel energie", beaam ik dan.
"Ja", verzucht ze blij. "Dus dat voel jij ook? Veel mensen zeggen, dat ze niets voelen. Die zeggen dat ze er te nuchter voor zijn. Maar ik ben ook nuchter hoor. En ik voel het wel degelijk."
"Die zijn bang", hoor ik mezelf antwoorden.

Afstands-healing
Na de pauze vormen we een 'Lichtkring' om Licht te sturen naar iedereen waarmee we ons verbonden weten.
Loes brengt opnieuw de naam- of namen in onze herinnering, die we in Lichtletters op onze linkerhand hebben gezet. We visualiseren onszelf in de kring van Licht en leggen de hand met de namen tegen ons hart. Ik denk heel intens aan degene, die ik energie wil sturen. Ik denk aan hem en vorm zijn naam geluidloos. Zou dit echt voldoende zijn? Ik weet het niet. Ik weet weinig en toch...
"Zo. Dat e-mailtje is verstuurd. Zo simpel", zegt Loes. "Visualiseer nu deze naam in een wervelwind van Licht, gevolgd door iedere naam, die je te binnen schiet en die je wilt verbinden aan het Licht. Als een wervelende stroom verdwijnen dan al die namen in de Bron."
Ik visualiseer de namen, die allen als een Lichtkrant naar en in de Kosmos spiralen en als alle namen zijn verdwenen, voel ik me weer vreemd licht in mijn hoofd.

We sluiten dit deel vervolgens af met een zgn. Maanmeditatie waarbij we juist omgekeerd ademen van hoe we aan het begin deden. Dus in ademen en dan gelijk de adem weer uitstoten en dit diende herhaald tot we alles hadden losgelaten.

We zijn weer helemaal terug. Ik voel me beduusd. Niet echt zeker of wat er zo-even was, er wel echt was. Maar tegelijkertijd ben ik vol vertrouwen, dat het er daadwerkelijk was.
Alles kan altijd kan ontstaan als we/ik mijn wantrouwen jegens het onbekende, hierdoor zo vaak verguisde, laat vallen.

Loes Flendrie

april 2002