Het leuke van een opleiding met alleen maar geïnteresseerde mensen in voeding, gezondheid en kruiden is dat er soms een discussie op gang komt die leidt tot hele bijzondere conclusies.

Tijdens de lessen inzake de spijsvertering hebben we het regelmatig over hoe ons voedingssysteem werkt en wat de gevolgen zijn van ons huidige voedingspatroon.
Tijdens de biologie hebben we het over het ontstaan van de soorten en de perfecte manier waarop in de natuur alles georganiseerd is en een plaats krijgt. En bij de biologische gewasbescherming hebben we het over dat je de plant niet moet voeden, maar de bodem. Een gezonde bodem levert gezonde planten die weer gezond zijn voor mensen.

Al deze gegevens verzamelen zich in een uitwisseling van gedachten en dit resulteerde in het verhaal van de kip en de mens.

Als we terug gaan in de geschiedenis van de aarde zien we langzaam het leven ontstaan, aanvankelijk eencellig, meercellig en steeds groter.
Eerst planten daarna dieren. En ook die dieren worden groter en resulteren uiteindelijk in de grote reptielen.
Tijdens het hoogtepunt van de reptielen ontstaan ook de dieren waaruit later de kip en de mens ontstaan. De gemeenschappelijke voorouder van de mens en de kip.
We hebben het dan over ongeveer 150 miljoen jaar geleden.
Om te kunnen laten zien hoe die organen er nou precies uitzien hebben we een kip geslacht en alle organen er heel uit gehaald. Op het slachthuis hebben we het hart van een koe gehaald.
Tijdens de les hebben we deze organen vergeleken met die van de mens.
Met uitzondering van enkele details blijken de organen van deze drie dieren nagenoeg identiek.

Dit betekent dat 150 miljoen jaar geleden de basis is gelegd voor een orgaansysteem dat zich in al die miljoenen jaren hetzelfde heeft ontwikkeld bij totaal verschillende dieren.
Dat ontwerp moet dus wel gigantisch goed doordacht zijn geweest.

In die 150 miljoen jaar heeft dit systeem zich ontwikkeld tot datgene wat wij nu hebben, een evenwichtig geheel, aangepast aan onze voeding en in staat om ons lichaam te laten groeien en in stand te houden.

Tot ongeveer halverwege vorige eeuw. In een hele korte tijd verandert ons eten enorm.
Als mijn oma nu de supermarkt zou inlopen, zou ze weinig van het eten herkennen.
Veel bestanddelen van onze voeding zijn haar, en dus ook mijn lichaam, volledig onbekend.
Allerlei toevoegingen zoals geur-, kleur- en smaakstoffen en een enorme rits aan e-nummers.
En anderzijds zijn veel stoffen die er wel in hadden moeten zitten verdwenen.

Maar ook onze geneesmiddelen bestaan uit voor het lichaam onbekende stoffen.

Mijn lichaam herkent die stoffen niet, weet niet hoe ze deze moet afbreken tot stoffen die het of kan gebruiken of uit het lichaam moet verwijderen.
Deze stoffen veroorzaken allerlei reacties, soms de gewenste, maar dikwijls de verkeerde.

Zou het nu toeval zijn dat in diezelfde tijd er een opmars is van allerlei ziekten en kwalen.
Wij denken van niet.
Voor een gezond lichaam is gezonde voeding nodig.
Dit geldt voor de mens, maar ook voor het dier, dat wij eten.
Gezonde voeding is afkomstig uit een gezonde bodem.
Een gezonde bodem ontstaat door een goed bodemleven.
Een gezond bodemleven ontstaat door voedzame grond met veel verschillende mineralen en het ontbreken van allerlei giftige stoffen.


Max Niessen

Kruidencentrum De Sprenk