De Conrector

Machtig in zijn tijdloos uniform,
trekt hij naar believen strak de koorden aan
van regels en statuten,
in dit oord
van horigheid
drilt hij zijn jeugdige rekruten
van acht tot vier
waant conrector zich Macchiavelli,
verdeelt en heerst als een Romein.

Hij en zijn vazallen
geloven in hun rol
van heilighorigheid en penitentie
en stellen hun potentie
ten voorbeeld aan het wordend volk.
Wie jong is
krijgt vanzelf wel spijt.

POES

In uitersten van nacht?zwart
en wit verpakt beklim je mijn schoot,
biedt de pruttelende warmte van je keel
aan mijn bek ? aan mijn huiverende poot.

PR

Paarse regen, paarse regen
blauwe tranen
van verlangen naar de vlieger
in de wind
gele stippen stellen vragen
aan het oude kind.

Het antwoord is gegeven in de
purperpracht van rouw.

6/5/1999

LEGE VELDEN

Tergend kleurt de aarde groen
het barre land toont echter schaterend haar schutkleur nog
onbeschaamd en onbelet
door koeienhoef of geiterij
doen de weidevogels hun ding
terwijl de bange boer
buigt
tot stof

15-04-01

OUWE VROUWEN MOGEN HUILEN

haar kindje moet na tweënzestig jaren bijna afscheid van haar nemen
niet van haar alleen, maar van het lichaam dat haar huisde ook

dit weet zij, moeder
dit ziet men aan haar trekken
de omgekeerde barenspijn
van loslaten wat eigenlijk al nooit
het hare was

in deze wereld waar ouwe vrouwen mogen huilen (niemand luistert)
en dwaze moeders blijven vragen naar hun voorgoed verdwenen kind

17-04-01

DE LAATSTE LES

Beschouw dit flakkeren en
aanvaard het hier
en nu -
doorzie de angst
van het denken dat zich vastgeklemt aan de wereld.

Kijk goed!
Geloof alleen je eigen ogen.

In het schimmenrijk van vader
waar geen gratie meer bestaat
eenzaam, eenzaam
alleen vijanden te gader
als ook de taal hem straks verlaat.

12 mei 2003

VERBORGEN

In gedachten dapper doch ongevraagd
beken ik Liefde
aan derden
die vinden dat ik gek ben

Druppels van je lippen
bestoft
verdroogd
geronnen
wachten
op mijn hart

Zo helder klinkt je stem
als ik tot luisteren
kom
lach
huil
binnen in mij
een moment
vergeten durf

Zoals ik naar jou verlangen kan
weet ik van die liefde
niet te spreken
zonder schaamteloos
mijn ego te beschermen
- omzichtige leugens -
met waarheid bekleed.

HEEL-AL

Dankbaar daagt bewustzijn
iedere dag, elk uur, elke ademtocht
gemaakt in verwondering
dit Al, waar ik deel van uitmaak
van de vogel, die zoet zingt
van het kind, dat is gekomen
van het lichaam, dat zich herinneren gaat
in dromen kan het komen
in gedachten
inZICHT!
in strijd, in een liefde, in een aanwijzing van belang
TV, telefoon, PC
en pen
en boeken
en post en
alles van belang
als onlosmakelijk van u
heel
en al.

17/5/1999

LOES FLENDRIE (1951) publiceerde gedichten en korte verhalen in diverse literaire tijdschriften. Daarnaast schreef zij in vakbladen voor sociaal-cultureel werk artikelen over feministisch opbouwwerk.
Ze begeleidde workshops 'Kreatief Schrijven' voor vrouwen met een handicap in Volkshogeschool 'De Hunnenschans/Allardsoog' te Uddel.

Ze schreef twee dichtbundels: EEN TEKEN VAN LEVEN (1979) en VOOR HET OOG VAN DE WERELD (1986).

In 1989 verscheen bij uitgeverij Furie haar boek TONGSTRELEND; vijftien erotische verhalen voor vrouwen, waarvan VIVA er een aantal publiceerde. Mei 1992 verscheen bij Furie haar eerste detective MET ZONDER PARDON en in december 1993 bij Furie/Vita haar tweede detective WEDEROM PARDON.

In 2001 was zij één van de schrijfsters die een verhaal leverde voor de bundel ZIN, niet-correcte erotische verhalen van vrouwen, verschenen als Rainbow Paperback bij Uitgeverij Maarten Muntinga.

In januari van dit jaar verscheen haar autobiografische roman 'Zomerslaap'.