In mijn vorige leven was ik werkzaam in de gezondheidszorg, eerst als verpleegkundige en nadat ik verder gestudeerd had in het verpleegkundig onderwijs.
Vanaf de eerste dag dat ik het ziekenhuis binnenstapte tot op de dag van vandaag ben ik de veelvuldig geraadpleegde gezondheidszorgdeskundige van familie, vrienden en kennissen.
Dat gaat ongeveer zo.
De telefoon: achternicht Truus (ik noem maar een naam).
- Hallo, met mij. Zeg, luister es, ik heb bij het polstellen af en toe het idee dat mijn hart overslaat. Zou dat kunnen?
- Waarom controleer je eigenlijk je polsslag; voel je je niet goed of zo?
- Zelfcontrole he, om m'n conditie een beetje in de gaten te houden, maar nou even over mijn hart...
- Ja, dat kan ik niet zo beoordelen hoor, maar als je je verder goed voelt, kan het niet iets ernstigs zijn.
- Wat denk je, zal ik toch maar even naar de dokter gaan?
- Als je dat gerust stelt, is dat misschien wel verstandig.
- Dus jij vindt het verstandig dat ik...

Dezelfde avond belt Jan, de vrouw van Truus. Of ik soms minder zeg dan ik denk, want ik heb Truus toch niet voor niks aangeraden naar de dokter te gaan.

- Maar ik héb helemaal niks aanger...ach, laat ook maar.

Enkele dagen later. Truus belt op.
- De dokter kan niks vinden en denkt dat ik af en toe last van SVES heb en dat iedereen dat wel es heeft en dat ik me nergens zorgen over hoef te maken. Toch raar dat-ie niet een cardiegrafisch onderzoek doet, vind je niet?

Ik beheers de neiging om haar te corrigeren en te zeggen dat wat zij bedoelt, een electro-cardiogram ofwel ECG heet en wacht tot zij verder gaat.

- Wat zijn dat nou precies, SVES?
- Heb je dat niet aan je dokter gevraagd?
- Ach, je weet hoe dat gaat, beetje nerveus voor de dokter, die man heeft het al zo druk en de wachtkamer zat stikvol...
- SVES is de afkorting van Supra Ventriculaire Extra Systolen..
- En kan dat echt geen kwaad, die superdingessen?
- Nee Truus, dat kan echt geen kwaad.
- Da's een pak van m'n hart. Nou doei.

Gelukkig vraagt ze niet door, want ik zou niet weten hoe ik haar door de telefoon uit zou moeten leggen wat superdingessen zijn.
Soms overweeg ik serieus om een rekening te sturen aan al die consultvragenden.
Maar het zou natuurlijk veel beter zijn als de dokter in gewone mensentaal uit zou leggen wat hij bedoelde en als patiënten eindelijk eens waar voor hun geld eisen door geen genoegen te nemen met een uitleg waar ze geen touw aan vast kunnen knopen.
En ook al hou ik mij voornamelijk op de vlakte bij alle vragen die me worden gesteld, ik zal de dag prijzen dat het zover is.

HARRY FLEURKE