Martin Fraterman



In de wereld waar ik woon

In de wereld
waar ik woon
zingen de dingen
op maat en toon
van tussen woorden
strak gespannen
koorden

loon en stuur
voor zoeken
naar verbanden
toont mij
hoeken randen
van bestaan
en tuurt mij aan
vanuit het zwart
dat geen mens
begaan kan

daar staar
ik dagen naar
en klanken komen
keer op keer
onweer
brandende bomen
bommen barsten
in mijn buik
teel ik beelden
die ontluiken
in de weelde
van het vuur
dat mij verteert

In de wereld
waar ik woon
voert zwart
de boventoon

letters spetteren
scherpgesneden
op het onbetreden
wit
dit witte wit
waar neandertaal
meanderde
tot hedendaags
verbaal

daar staar
ik dagen naar
daar haal
ik mijn verhaal
daar is taal
koning en bekroning
van het feest
in de woning
van de geest
en zingen zinnen
sinds
het nacht-zwart
viel
honing en beloning
voor gebroken
hart en ziel

***

Voor ik uit elkaar viel
en ziekte mij verlamde
zocht ik koortsig
naar verbanden
tussen alles om mij heen
ik noteerde wat mij opviel
en leerde combineren
en bestudeerde minutieus
het categoriseren
van alles om mij heen
en dat deed ik alleen
van 's ochtends vroeg
tot 's avonds laat
geen tijd om bij te komen
en daarna ging ik door
met dromen rubriceren
want ik wilde leren
hoe die de dag verteren
en alles associëren
wat ik zag overdag
en ik dacht
en ik dacht
het middelpunt
het middelpunt
het middelpunt
te vinden
dat leek me wel een stunt
het had toch best gekund
het punt dus
waarom alles draait
sinds draaien dus begon
het kon
ik wist het zeker
maar dat was niet gegund
ik dronk de hele beker
en had reuze pret
maar heb het punt
niet kunnen halen
heb geen punt gezet
alleen een roestvrijstalen
ziekenhuisbed


Retteketet

ijlen kwijlen
door de spijlen
dromen bijlen
in het rond
grond en afgrond
peilen peilen
tot ik woorden hoorde
en het nieuwe noorden
vond

de poolster praatte
klare taal
verschoof de sterren
allemaal
en plaatste daar
de aarde
waar de
waarde waarden
gasten zijn
van zijn
bepaal en
perking

de werking
en versterking
en de richting
van het licht
zijn verdichting
en verwerking
en bestaan
als aangezicht

***

De baan
van de maan
is een baan
zonder salaris
in tegenstelling
dus tot
de baan van een
notaris

osmose
symbiose
rode rozen
in het rond
kurken knallen
stuiterballen
in gevallen
ongezond

***

Dagen dagen
muizen luizen
huizen pluizen
plagen plagen
stof in lagen
rattetanden
knagen knagen
alles rot
in rattemagen
rattetanden
zagen zagen
alles kapot

bestanden verkrotten
verbanden verrotten
alles stort in
en sterft en bederft
en verstoft en verstuift
en ploft
gaar in elkaar
daar staar
ik dagen naar

Dood is
oog in oog
even even
groot als leven
aankomst
en vertrek
spannen
hemelboog
en mensenstreven
mag ik even
overgeven
waar ben ik
gebleven
benen
bibberen
glibberen
beven
maar begeven
het nog niet
ga maar
varen op de
baren tot je
daar
bedaren
ziet

***

Dag en nacht
het zwarte water
kabbel klater
houten boot
plons en piep en knars
van spanen
gaan er
tot het
ochtendrood

staande staren
verrekijker
blaren bloed
in handen
blijkt een eilandje
te prijken
blij behoed
te landen

***

Stipje stapje
welke wereld
wacht
is hier gevaar
of daar
rond de rand
zand strand
lopen lopen
water klaar

hoog beloond
blinkend blakend
onbewoond
en afgebakend
ideaal bepaal
een raster
kadaster
taal

mensen wensen
mensen grenzen
binnen perken
werken
ordineer
coördinaten
noteer
vertaal

***

Haal de wereld
in een notedop
kijk om je heen
schrijf alles op
noteer markeer
fotografeer
en registreer
geluid
oogst het oosten
test het westen
hoor het noorden
pluis het zuiden
uit


hier ben ik al geweest
maar toen was alles anders
shit wat is dit
zo kan ik doorgaan
tot ik doodga
verkwansel ik
mijn leven
wacht eens even

***

Verloren in
bekoring
besluit ik
mij te uiten
bezinning
de betovering
vergissing
binnen/buiten
stuiten op
de tijd voor spijt
beslissing
ijdelheid
te stuiten
ik besluit
mijn ster
te sluiten
en daarbuiten
niet te gaan

begin
herinneringen
zingen binnen
woordenvloed
loeiend bloed
dat niet kan
stollen
stijgt de ster
in volle gloed
als golven
over eiland
rollen
zoals oceaan
dat doet
vergaan voorgoed
bedolven
gestorven
zoals moet

***

in de wereld
waar ik woon
zingen de dingen
op maat en toon
van tussen woorden
strak gespannen
koorden


MARTIN FRATERMAN


©St. NoPapers

Terug naar overzicht