(hydro = water) is een
van de basistherapieën van de natuurgeneeskunde. Waterbehandelingen
werden reeds door Hippocrates (460-370) en Galenus (130-201) systematisch
toegepast. Deze klassieke geneesheren stelden dat koude baden
noodzakelijk waren voor het behoud van de gezondheid. Eén
van de bekendste 'moderne' hydrotherapeuten is pastoor Samuel
Kneipp (1821-1897). De aanleiding om zijn kerkelijk ambt te verwisselen
voor een genezerspraktijk zou het feit zijn geweest dat hij op
28-jarige leeftijd ernstige multiple longbloedingen had die genezen
werden door regelmatig baden in het koude water van de Donau.
Hij ontwikkelde de Kneippmethode, die inmiddels klassiek is geworden
in de hydrotherapie en Kurorts. Onder andere de volgende behandelingsmethoden
worden toegepast: Wrijfbehandeling, afwasssingen, pakkingen, wikkels,
omslagen, compressen, de hooizak, paraffinepakkingen en - baden,
begietingen, douches, waterstraalbehandeling, onderwatergymnastiek,
voet- en armbaden, sauna.