|
Jezus' leven, werk en boodschap is het centrale uitgangspunt van het christendom. In zijn boodschap, na zijn dood vastgelegd in de evangeliën, ligt de nadruk op universele begrippen als liefde, vergeving, verzoening en verlossing. Het fundament van de christelijke theologie is Jezus' lijden en dood aan het kruis en zijn opstanding uit de dood. Met zijn lijden heeft hij de zonden van de mensheid op zich genomen. Door Jezus te accepteren is er weer toegang tot God mogelijk. Volgens de christenen is Jezus de personificatie van de Messias, zoals daarover wordt bericht in de traditionele geschriften van het jodendom, bij christenen bekend als het Oude Testament van de bijbel. De joden erkennen Jezus echter niet als Messias. Over de historische Jezus is weinig terug te vinden. De Romeinse geschiedschrijver Flavius Josephus wijdt enkele regels aan hem, meer als een notitie in de zijlijn van de geschiedenis. In de christelijke theologie wordt Jezus gezien als mens én als God. In de Koran komt Jezus voor als een belangrijke leraar, maar zijn godheid wordt niet aanvaard. De Islam kent immers maar één God. Naast de bijbelboeken over Jezus van de evangelisten Mattheus, Markus, Lukas en Johannes zijn er andere geschriften over hem bekend, die door de christenen niet als authentiek worden geaccepteerd. Zo is er een beschrijving rond de procesgang bij zijn gevangenneming en veroordeling, bekend als het Evangelie van Nicodemus. Het bekendste boekje is echter het Evangelie van Thomas, dat uitsluitend uit uitspraken van Jezus bestaat. |
|
