vindt haar oorsprong in het
werk van de Italiaanse psychiater Roberto Assagioli en dateert
uit het begin van deze eeuw. Psychosynthese verwerpt de psycho-analyse
of gedragsmodificatie niet, maar benadrukt wel dat de behoefte
om betekenis aan het doen en laten te geven, de behoefte aan hogere
waarden en een spiritueel leven, even reëel is als biologische
en sociale behoeften. Dat wil zeggen dat psychosynthese menselijke
problemen en vragen, die op het eerste gezicht op zichzelf lijken
te staan, altijd in een ruimere context plaatst, in relatie brengt
tot een groter geheel: psychosynthese is 'inclusief' van aard.
De werkwijze van psychosynthese is erop gericht het individu te
helpen zijn of haar persoonlijkheid zo te ontwikkelen dat de verschillende
aspecten ervan tot een synthese komen. Deze persoonlijkheidssynthese
valt vaak samen met het krijgen van toegang tot de spirituele
dimensies.