CASABLANCA

'CASABLANCA' VIERT ZIJN VIJFTIGSTE VERJAARDAG'


In 1988 maakte Hans Keller een documentaire waar in hij op zoek gaat naar de faam van 'Casablanca'. De filmklassieker uit 1943 met Humphrey Bogart en Ingrid Bergman. 'Was het mortiervuur of bonst mijn hart zo' noemde hij de documentaire.
Keller vroeg aan twee van de drie scenarioschrijvers waaraan 'Casablanca' zijn eeuwige roem toch te danken heeft. Julius Epstein snapt er niets van. Hij vindt de film eigenlijk steeds meliger worden. Het is een raadsel waarom deze oversentimentele film zo de hemel in wordt geprezen. En ook Howard Koch vertelt met verbazing hoe iemand hem opbelde om te zeggen dat ze 'Casablanca' al voor de 44e keer had gezien. De film betekende alles voor haar. 'Moet je nagaan, 'n film' roept Koch uit.
'Casablanca' bestaat vijftig jaar. Reden om het publiek de gelegenheid te geven deze legende weer (of voor het eerst) op het filmdoek te zien. De originele film is voor deze gelegenheid gerestaureerd en prachtig in de nieuwe 35 mm copie.
'Casablanca' was oorspronkelijk een toneelstuk genaamd 'Everybody comes to Rick's', geschreven door Murray Burnett en Joan Alison. Het stuk werd voor het toen al voor enorme bedrag van $20.000 aan Warner verkocht. De film zou 'Casablanca' gaan heten. Dit was een veel exotischer en romantischer titel die deed denken aan de succesfilm 'Algiers'. Casablanca (in Frans Marokko in oorlogstijd) is de plaats waar Fransen, Duitsers en Europese vluchtelingen samen komen. De vluchtelingen proberen allemaal op het vliegtuig naar Lissabon te komen, om van daaruit naar het vrije Amerika over te steken. Één van de vluchtelingen is de verzetsheld Viktor Laszlo (Paul Henreid) die samen met zijn vrouw Ilsa (Ingrid Bergman) naar Casablanca komt. Ilsa komt daar haar oude liefde Rick (Humphrey Bogart) tegen. Na door haar in de steek te zijn gelaten is hij verbitterd naar Marokko gekomen en runt er nu een café, 'Rick's place'. Hun toevallige ontmoeting maakt verloren gewaande gevoelens in Rick wakker.
Het einde van 'Casablanca' bleef lang, zelfs nog in de draaidagen, onbekend. Paul Henreid vertelt in de documentaire van Keller dat hij als Viktor Laszlo er met Ingrid van door zou moeten gaan aan het einde. Hij beweert dat hij dit speciaal in zijn contract liet vermelden. Zo niet, dan zou de producent vijf keer zijn salaris uit moeten betalen. Julius Epstein gniffelt hierom. Hij zegt dat Henreid waarschijnlijk niet heeft geweten hoe lang hij en zijn broer over het eind hebben moeten nadenken. Ingrid Bergman zei hem eens dat ze niet wist hoe ze moest spelen als ze niet wist met wie ze uiteindelijk weg zou gaan. Epstein kon alleen zeggen dat zij de eerste zou zijn die het zou horen.
'Casablanca' is midden in de oorlog gemaakt en het filmverhaal speelt zich af in diezelfde oorlog. Bij Warner zagen ze goede opbrengsten in anti-Duitse films over de oorlog. Ook hun Joodse afkomst speelde mee.
In 'Casablanca' spelen ook een aantal Europese acteurs mee, die gevlucht waren uit Europa voor het oorlogsgeweld, zoals Peter Lorre en Marcel Dalio. Conrad Veidt speelt zelfs de Duitse majoor Strasser.
De première van 'Casablanca' in 1943 valt samen met de aankomst van de Amerikaanse troepen in Casablanca. Vlak daarna wordt daar ook een conferentie tussen Roosevelt en Churchill over de toekomst van Europa gehouden.
Maar ook het filmverhaal van 'Casablanca' is doordrenkt met politiek. Met vuur zingen de Fransen in 'Rick's café' de Marseillaise. Het hoofd van de politie, kapitein Renault (Claude Rains) gooit aan het eind van de film zijn Vichywater demonstratief in de prullebak. Het is door de vermenging van romantiek en politiek dat 'Casablanca' een extra dimensie krijgt. Rick wil neutraal blijven. Hij is het vechten voor de goede zaak moe. Aan het eind van de film geeft hij die neutraliteit op. Hij kiest er voor partij te kiezen. Het patriottisme van Rick maakt dat je als kijker niet met een leeg gevoel blijft zitten, als de romance verloren gaat.
'Casablanca' blijft prachtig. De sfeer laat je niet meer los.

Mirjam Bosgraaf
'Casablanca'
VS 1943
Regie: Michael Curtiz
Producer: Hal B. Wallis
Toneelstuk: Murray Burnett, Joan Alison
Scenario: Julius J. Epstein, Philip G. Epstein, Howard Koch
Met: Humphrey Bogart, Ingrid Bergman, Paul Henreid, Claude Rains, Conrad Veidt, Sydney Greenstreet, Peter Lorre

©St.NoPapers, Utrecht